Κάθε καταναλωτής που θέλει να αγοράσει λάδι πρέπει να έχει υπόψη του ότι στην αγορά κυκλοφορούν τρεις κατηγορίες λαδιού:
1. Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο με οξύτητα ως 1%.
2. Παρθένο ελαιόλαδο με οξύτητα ως 2%.
3. Ελαιόλαδο (πρώην Κουπέ). Είναι προϊόν ανάμειξης ραφινέ λαδιού (δηλαδή λαδιού που προέρχεται από σειρά χημικών επεξεργασιών παρθένων ελαιολάδων μεγάλης οξύτητας) και παρθένου ελαιολάδου. Η οξύτητα του ελαιολάδου (πρώην Κουπέ) πρέπει να είναι ως 1,5%.
Γενικότερα ο καταναλωτής πρέπει κατά την αγορά του λαδιού να προσέχει τα εξής:
α) Να έχει ευχάριστη οσμή και γεύση, δηλαδή να έχει το φρουτώδες άρωμα της φρέσκιας ελιάς.
β) Να είναι διαυγές, διαφανές και να μην έχει κατακάθι (μούργα). Βέβαια ένα λάδι μπορεί να είναι θολό όταν έχει παραχθεί πρόσφατα, κάτι τέτοιο όμως δεν μπορεί να συμβαίνει όταν βρίσκεται στα ράφια των καταστημάτων.
γ) Το λάδι σε θερμοκρασία κατώτερη του μηδενός στερεοποιείται και τελικά λαμβάνει τη μορφή λίπους, σε αντίθεση με άλλα φυτικά έλαια που παραμένουν σε υγρή κατάσταση. Η διαφορά αυτή αποκαλύπτει ενδεχόμενη νοθεία του λαδιού με σπορέλαια. Το λάδι από τις 23.11.1998 θα απαγορεύεται πλέον να πωλείται χύμα, εκτός από τους παραγωγούς.
Συντήρηση λαδιού
* Το λάδι όταν δεν έρχεται σε επαφή με το φως, τον αέρα και την υγρασία και διατηρείται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, μπορεί να διατηρηθεί συνήθως ως ενάμιση χρόνο.
* Εφόσον πρόκειται να παραμείνει για αρκετό χρονικό διάστημα καλό είναι να φυλάσσεται σε σκούρα γυάλινα δοχεία.
Βιολογική αξία του λαδιού
* Όπως όλα τα λίπη και έλαια η θερμιδική του ικανότητα είναι περίπου 9 cal/gr.
* Παρουσιάζει ανθεκτικότητα σε φαινόμενα οξείδωσης και είναι από τα πλέον εύπεπτα έλαια.
* Το γεγονός ότι το λάδι έχει κατάλληλη αναλογία κεκορεσμένων και ακόρεστων οξέων το κάνει να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της μεσογειακής δίαιτας, της οποίας η αξία και η προσφορά στην αποφυγή σοβαρών ασθενειών και κατ' επέκταση στη μακροβιότητα του ανθρώπου έχει παγκόσμια αναγνωρισθεί.
